ஒலிம்பிக்ஸ் விளையாட்டுக்கள் தொடங்க கொஞ்சம் முன்னாடி, நாம சுதாரிச்சு வீரர்களை ஒரு வழியா தேர்வு பண்ணி (அதிலும் சிபாரிசுதான்!) அனுப்பிட்டு பதக்கம் கிடைக்குமா கிடைக்காதான்னு பதக் பதக்குனு இங்கன உக்கார்ந்துக்கிட்டு ஆருடம் சொல்லிட்டு போட்டிகள் முடிந்தவுடனே மறந்துட்டு வேற வேலையைப் பாக்கப் போயிருவோம் (பின்ன வேற வேல வெட்டி இல்லாமலா இருக்கோம்!!)..அடுத்த போட்டி வரும் வரை அதைப் பற்றி யோசிக்க நமக்கு ஏது நேரம்?...ஆனா, நான் யோசிச்சு யோசிச்சுப் பாத்ததுல (வீட்டுல உட்காந்துதான்...ரூம் போட்டு இல்ல), ஒரு விசயம் தெரிஞ்சது...போட்டில கலந்துக்கிறவங்க பெரும்பாலோனோருக்கு பதக்கத்த எப்படியாவது ஜெயிக்கனும்கிற வெறி இல்ல (அப்படி வெறி இருக்கிறவங்களதான் செலக்ட் செய்யமாட்டோம்ல!)...சும்மா ஊறு சுத்திட்டுதான் வாராங்க...மத்த நாடுகள்ள, ஒரு போட்டி முடிந்தவுடனே அடுத்த போட்டிக்கு வீரர்களைத் தயார் படுத்த ஆரம்பிச்சுறாங்க...ஆனா, இங்கன?...அடுத்த போட்டி தொடங்க கொஞ்சம் முன்னாடிதான் யோசிக்கவே ஆரம்பிப்போம்....இதுல விஷேசம் என்னன்னா, ஒவ்வொரு விளையாட்டுக்கும் உள்ள அமைப்பின் தலைமைல இருக்கிறவங்கள்ள முக்கால்வாசிக்கும் மேல சுறுசுறுப்பான 60 வயதுக்கு மேற்பட்ட இளைஞர்கள்தான்...சரி, நம்ம கதைக்கு வருவோம்..எப்படி போட்டில ஜெயிகிறது...எப்படி பதக்கத்த வாங்குறதுனு யோசிச்சப்ப (இந்த தடவ ரூம் போட்டுதான்!)...நாம நம்மிடையே உள்ள திறமையானவர்களை மதிக்கிறதே இல்லைன்னு தோணுது...அத மட்டும் நாம பயன்படுத்திக்கிடா எல்லாப் பதக்கமும் நமக்குதான்...
ஹாக்கி, புட்பால் என எல்லா விளையாட்டுலேயும் நளினம் போய் முரட்டுத்தனமா மாறிடுச்சு..நம்ம வீரர்களை மற்ற நாட்டு வீரர்களுக்குப் பக்கத்துல பாத்தா பாவமாத்தான் இருக்கு....நம்ம ஊர் சினிமால வருகிற வாட்டசாட்டமான் வில்லன் கோஸ்டிகள் எல்லாம் கண்ணுக்குத் தெரியலயா?...இவர்களைத் தயார் பண்ணி இந்த விளையாட்டுக்கள்ள விளையாடச் செய்தா ஒரு பய கிட்ட நெருங்க முடியுமா?...அதுமாதிரி, உயரம் தாண்டுதல்லுக்கு, நம்ம ஊர் கதாநாயன்களை அனுப்பலாம்ல?..எவ்வளவு உயரம்னா என்னா? சும்மா அனாசியமா தாண்டி பதக்கம் வாங்கிட மாட்டாங்க?கதாநாயகனோட ஒவ்வொரு அடியும் இடியா விழுது...குத்துச்சண்டைக்கு இதவிட என்ன தகுதி வேணும்?..ஒட்டப் பந்தயத்துக்கு பல தகுதியானவர்கள் இருக்காங்கப்பா...மக்கள ஏமாத்திட்டு தலதெறிக்க ஓடி காணாமல் போகிற சீட்டுக் கம்பனி ஆட்களின் சாமர்த்தியம், கதாநாயகனும் அவரை அடிக்கத் துரத்தும் வில்லன் கோஸ்டியும் சிலநிமிட நேரத்தில் பல மைல் ஓடும் சாகசம், நாய் துரத்த தலைதெறிக்க ஓடும் அப்பாவி கால்நடை வாசிகள்...கவட்டை வில்லால் குறிபார்த்து கரட்டாண்டி எனப்படும் ஓணானை அடிக்கும் சிறுவர்கள் குறிபார்த்து அம்பை எய்ய மாட்டார்களா என்ன? இப்படி சொல்லிக்கிட்டே போகலாம்..இப்படி ஆட்களையெல்லாம் உட்டுட்டு....இந்த மாதிரி திறமையானவர்களையும் கொஞ்சம் கவனத்துல எடுத்துக்கிடனும்னு தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கிறேங்க...
இத யார் மனதையும் புண்படுத்தனும்னு சொல்லலைங்கோ... திறமையானவர்கள் இருந்தும் பயிற்சிக்கான வாய்ப்பு, நவீன வசதி இல்லாமை; நேர்மையற்ற தேர்வுமுறை,வீரர்கள் எந்தக் கவலையும் இன்றி பயிற்சி செய்ய ஊக்கப்படுத்துதல், திறமை வாய்ந்தவர்களை இளம் வயதிலேயே அடையாளம் கண்டு அவர்களுக்கு சிறப்புப் பயிற்சி கொடுத்தல்...இதல்லாம் நடக்குமா என்ற ஆதங்கம்தான்..இத்தனை கோடி மக்கள் தொகை கொண்ட நம் நாட்டில் ஒரு பதக்கம் பெற முக்கிமுனக வேண்டியிருப்பது அவலம்...சீன நாட்டினரால் சாதிக்க முடிந்ததை நம்மால் சாதிக்க முடியாதா என்ற ஆதங்கம்தான்....
ஹாக்கி, புட்பால் என எல்லா விளையாட்டுலேயும் நளினம் போய் முரட்டுத்தனமா மாறிடுச்சு..நம்ம வீரர்களை மற்ற நாட்டு வீரர்களுக்குப் பக்கத்துல பாத்தா பாவமாத்தான் இருக்கு....நம்ம ஊர் சினிமால வருகிற வாட்டசாட்டமான் வில்லன் கோஸ்டிகள் எல்லாம் கண்ணுக்குத் தெரியலயா?...இவர்களைத் தயார் பண்ணி இந்த விளையாட்டுக்கள்ள விளையாடச் செய்தா ஒரு பய கிட்ட நெருங்க முடியுமா?...அதுமாதிரி, உயரம் தாண்டுதல்லுக்கு, நம்ம ஊர் கதாநாயன்களை அனுப்பலாம்ல?..எவ்வளவு உயரம்னா என்னா? சும்மா அனாசியமா தாண்டி பதக்கம் வாங்கிட மாட்டாங்க?கதாநாயகனோட ஒவ்வொரு அடியும் இடியா விழுது...குத்துச்சண்டைக்கு இதவிட என்ன தகுதி வேணும்?..ஒட்டப் பந்தயத்துக்கு பல தகுதியானவர்கள் இருக்காங்கப்பா...மக்கள ஏமாத்திட்டு தலதெறிக்க ஓடி காணாமல் போகிற சீட்டுக் கம்பனி ஆட்களின் சாமர்த்தியம், கதாநாயகனும் அவரை அடிக்கத் துரத்தும் வில்லன் கோஸ்டியும் சிலநிமிட நேரத்தில் பல மைல் ஓடும் சாகசம், நாய் துரத்த தலைதெறிக்க ஓடும் அப்பாவி கால்நடை வாசிகள்...கவட்டை வில்லால் குறிபார்த்து கரட்டாண்டி எனப்படும் ஓணானை அடிக்கும் சிறுவர்கள் குறிபார்த்து அம்பை எய்ய மாட்டார்களா என்ன? இப்படி சொல்லிக்கிட்டே போகலாம்..இப்படி ஆட்களையெல்லாம் உட்டுட்டு....இந்த மாதிரி திறமையானவர்களையும் கொஞ்சம் கவனத்துல எடுத்துக்கிடனும்னு தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கிறேங்க...
இத யார் மனதையும் புண்படுத்தனும்னு சொல்லலைங்கோ... திறமையானவர்கள் இருந்தும் பயிற்சிக்கான வாய்ப்பு, நவீன வசதி இல்லாமை; நேர்மையற்ற தேர்வுமுறை,வீரர்கள் எந்தக் கவலையும் இன்றி பயிற்சி செய்ய ஊக்கப்படுத்துதல், திறமை வாய்ந்தவர்களை இளம் வயதிலேயே அடையாளம் கண்டு அவர்களுக்கு சிறப்புப் பயிற்சி கொடுத்தல்...இதல்லாம் நடக்குமா என்ற ஆதங்கம்தான்..இத்தனை கோடி மக்கள் தொகை கொண்ட நம் நாட்டில் ஒரு பதக்கம் பெற முக்கிமுனக வேண்டியிருப்பது அவலம்...சீன நாட்டினரால் சாதிக்க முடிந்ததை நம்மால் சாதிக்க முடியாதா என்ற ஆதங்கம்தான்....
